Sanatoria richten zich voornamelijk op gezondheidszorg en revalidatie, waarbij de meerderheid van de ontvangers van diensten bestaat uit ouderen en mensen met subgezondheidsproblemen. Hun zuurstofinhalatiebehoeften zijn voornamelijk bedoeld voor "gezondheidsbehoudende zuurstofsuppletie", en ze stellen hoge eisen aan het comfort van de zuurstoftoevoer en de integratie met de omgeving. Bij het kiezen van een zuurstofgeneratiesysteem moet de zuurstofzuiverheid meer dan 90% bedragen en moet de zuurstoftoevoermethode flexibel zijn (zoals neuscanules en maskers). De apparatuur moet met weinig geluid werken en de sanatoriumomgeving niet beïnvloeden. Het wordt aanbevolen om kleine en middelgrote zuurstofgeneratoren met moleculaire zeef te kiezen (met een zuurstofproductiecapaciteit van 5-15 m³/u) en deze te koppelen aan gedecentraliseerde zuurstoftoevoerterminals (zoals het instellen van 1-2 zuurstofinhalatiepoorten in elke sanatoriumkamer), die een continue zuurstoftoevoer met een laag debiet (1-3 l/min) ondersteunen. Tegelijkertijd moet het de getimede zuurstoftoevoer en het afstemmen van de stroomsnelheid ondersteunen om het gebruikscomfort te vergroten.